ตอนที่ 1 เพื่อนกัน
“เราเกลียดวันฝนตก” นานะโพล่งออกมาเสียงดัง
เธอเดินหน้ามุ่ยไปนั่งลงเคียงข้างผู้ชายคนที่อยู่บนเสื่อทาตามิในห้องนอนตัวเอง ภายนอกหน้าต่างห้อง สายฝนกำลังตกลงมา แต่กลิ่นของสายฝนก็ไม่อาจกลบกลิ่นหอมกรุ่นจากเหล่าขนมปังที่อยู่ชั้นล่างได้ แม้กระทั่งเวลาฝนตกอย่างนี้ นานะเชื่อว่ายังคงมีลูกค้าเข้าคิวรอซื้อขนมปังอยู่ ก็บ้านเธอเป็นร้านขนมปังชื่อดังในย่านนี้นี่นา
“เป็นอะไรของเธอ หา! ยัยตัวเล็ก” ชายหนุ่มผิวขาวใบหน้าคมเข้ม ซึ่งนั่งอ่านหนังสืออยู่ด้านข้างเอามือขยี้หัวเธอด้วยความเอ็นดู
“ก็ฝนตกแบบนี้มันไปไหนไม่ได้เลยนี่” นานะเบ้หน้าใส่เคน เพื่อนสนิทตั้งแต่เด็กซึ่งอายุห่างกันหกปี เธอพยายามปัดมือเขาออกขณะที่หัวใจเต้นรัว