เรื่องเล่าทั่วไป. เรื่องส่วนตัว,ชีวิตประจำวัน บลาๆ เกี่ยวกับเซเรีย
บันทึกจากใจเกี่ยวกับโควิด 19
ไม่เคยคิดว่า โรคนี้จะใกล้ตัวเราขนาดนี้
เห็นข่าวทุกวัน ก็รู้สึกหดหู่ และเศร้าใจอยู่แล้ว
ได้แต่ระวังตัวเอง เพื่อครอบครัว..พ่อ แม่ น้อง
เพราะเราเป็นคนเดียวที่ยังต้องออกไปทำงานนอกบ้าน
ในขณะที่น้อง WFH และที่อื่นส่วนใหญ่ก็ WFH
อ่านเพิ่มเติม
ครั้งแรกที่ได้ยินเรื่องโควิด-19 …เราคิดว่าเป็นเรื่องไกลตัวมากมาย
จนกระทั่งความรุนแรงของเชื้อเพิ่มมากขึ้น….ข่าวผู้ติดเชื้อก็มากขึ้น
สิ่งที่ชาวบ้านอย่างพวกเราทำได้คือ…ป้องกันตัวเอง ล้างมือบ่อยๆ กินร้อน ช้อนกลาง และใส่ mask ตลอดเวลา
ทุกครั้งที่มีข่าวผู้ติดเชื้อ เราได้แต่หวั่นใจ ภาวนาอย่าให้คนใกล้ตัวเรา ครอบครัวเราติดโควิด-19 เลย
….สุดท้าย แม้ว่าเราจะระวังตัวมากแค่ไหน โรคนี้ก็มาใกล้ตัวจนได้
อ่านเพิ่มเติมวันนี้ถึงคิวไปเยือนนิกโก้ ~ ตื่นแต่เช้า แล้วไปกินข้าวเช้า เป็นอาหารชุด อร่อยพอได้
ชุดนี้ราคา 370 เยน เอง
ทานเสร็จก็พร้อม เดินทางตรงไปสถานี JR Line เพื่อขึ้นชินคันเซนวันสุดท้ายแล้วว
รอในสถานี แม่อยากทานกาแฟร้อน ก็มีเครื่องชงกาแฟแบบตู้กดให้
ลองซะหน่อย คาราเมล ลาเต้ร้อน~
รอเครื่องมันชงให้
เรียบร้อยย หวานเลย แม่กินเลยย หวานนนน
รถชินคันเซนมาแล้ววว
มุ่งหน้าสู่อุสึโนมิยะ
ต่อรถไฟสาย Local เพื่อไปยัง Nikko
ถึงแล้ววววว World Heritage 😊
อากาศเย็นมากกก ชอบบบ ประมาณ 6-7 องศา
เดินต่อประมาณ 2 กิโล เพื่อไปขึ้นรถชมรอบ Nikko
ถึงป้ายเบอร์ 85 แล้ว ลงได้ Rinnouji Temple
บรรยากาศสวยมากกก ร่มรื่นน
จะเข้าวัดได้ต้องจ่ายตังงงง คนละ 550 เยนน 😒
เมื่อจ่ายแล้วก็เข้าได้
บันไดขึ้นวัดหลายขั้นมาก นับรวมแล้วได้ 108 ขั้น (มะรู้ถูกมั้ย 555)
จากนั้นก็ไปดูต้นสน 700 ปี เสียค่าเข้าชมอีก 200 เยนนน
นึ่ไงต้นสน 700 ปี !!
เดินต่อเข้าไปอีกนิดจนสุด จะเจอกับดาบซามูไรเล่มใหญ่มากก ไม่รู้ประวัติ เพราะเข้าไปกับแม่แค่ 2 คน น้องไม่เข้าด้วย (55)
นึ่ไงดาบซามูไร 😉
เดินดูซักพัก ก็ได้เวลาเดินไปวัด Toshogu
เดินผ่านทางเดินนักปราชญ์ เดินผ่านแล้วจะกลายเป็นนักปราชญ์มั่ยน้า
เดินไปเรื่อยๆ ก็ถึงแล้วว วัด Toshogu
เสียค่าเข้าชมอีก 1,300 เยน
ภายในบริเวณวัด
เสียตัง 1,300 เยน เพื่อมาดูสิ่งนี้!!!
ลิงปิดหู ปิดปาก ปิดตา 😝
เจอมิโกะ เดินอยู่ เก็บภาพได้แค่ด้านหลัง ☺️
มิโกะที่นี่ ห้ามบุคคลถูกเนื้อต้องตัว ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย 😱 มิน่าตอนจ่ายเงิน เค้าบอกให้ใส่ลงในถาด ไม่รับเงินจากมือ 😓
เดินเข้าไปอีก เค้าให้เข้าชมภายในอาคารของวัด แต่ต้องถอดรองเท้า เราเลยไม่ได้เข้าไป ขี้เกียจถอด (55)
พอไม่ได้เข้าไปดูตัวอาคาร เรากับพ่อเลยเดินไปอีกทาง แล้วเจอทางขึ้นไปอีก
มีผู้หญิงญี่ปุ่น 2 คนเดินสวนกัน แล้วผู้หญิงด้านหน้าเรา คงถามประมาณว่า ข้างในเป็นยังไงบ้าง คนที่สวนลงมาบอกว่า “สุโค่ย”
เราเลยหันไปบอกพ่อว่า เค้าบอกสุดยอดเลย เราไปกันบ้างเหอะ พอเดินเข้าไป โอ้โหห บันได !!
เอาวะ เดิน สู้ตาย !!
ในที่สุด ก็ขึ้นมาถึง 😥
เป็นสุสานอะไรซักอย่าง (ไม่มีคนแนะนำ 😭)
เดินวน 1 รอบ ก็เจอกับร้านขายเครื่องรางแมวหลับ -.- ไม่ขึ้นมาถึงนี่ ไม่ได้เครื่องรางแบบ original นะ 😱
หน้าตาเครื่องรางง
เมื่อลงมาจากยอดเขาแล้วก็เตรียมตัวเดินทางไปดูสะพานแดงต่อ
ผ่านด้านหน้าวัดมีป้ายต้อนรับเป็นภาษาไทยด้วย
ภาษาไทย 😱
นั่งรถลงจากเขา เริ่มหิวแล้ว กองทัพเดินด้วยท้อง หาร้านข้าวกินแถวสะพานแดงนั่นล่ะ 😝
รวมข้าวของทุกคน
อร่อยย ใช้ได้ 😝
หลังจากอิ่มเรียบร้อย ก็เดินไปชมสะพานชินเคียว (สะพานแดง)
สวยงามมาก
ขากลับแวะกินเกี๊ยวซ่าจ้า
เสร็จเรียบร้อยก็กลับโรงแรมนอนได้
เหนื่อยมากเลย
By : Seria
วันนี้ตื่นแต่เช้า เราพะต้องไปภูเขาฟูจิ ที่สำคัญเป็นวันทำงาน คนญี่ปุ่นที่ไปทำงานจะเยอะ นรกมากกกก
ใช้บัตรเบ่ง (55) ขึ้นรถไฟไปลงชินจูกุ สถานีนรก คนเยอะมาก ถ่ายรูปไม่ทัน เพราะต้องรีบขึ้นรถไฟซุปเปอร์เอ็กเพรสไปลง โอเซกิ (Otsuki) น้องไม่เคยมาอีกเช่นเคย เผื่อเวลาไปหลงทาง (55)
ต่อรถ Local เพื่อขึ้นภูเขาฟูจิ
รถไฟ Local หวานเย็นมากกก แต่ในที่สุดก็เห็นภูเขาฟูจิแล้วว อากาศเหมือนจะไม่เป็นใจเลย
เมฆบังยอดภูเขา ขึ้นไปจะเห็นมั้ยเนี่ย
เอาล่ะ ถึงสถานีที่ต่อรถบัสขึ้นภูเขาฟูจิชั้น 5 แล้ว ที่สถานีมีขนมเพียบเลย
น้องซื้อตั๋วรถบัสได้ (เย้) สรุปได้ขึ้นชั้น 5 ฟูจิ รถบัสออกทุกนาทีที่ 50 เมื่อได้เวลาก็เตรียมขึ้นรถได้
นั่งรถชมวิวข้างทาง ตอนแรกก็คิดว่สไม่หนาวมาก แต่พอยิ่งขึ้นไปใกล้ชั้น 5 แม่เจ้าหน้าต่างงี้มัว
วิวเริ่มมัวละ
ถึงแล้วชั้น 5 ฟูจิ บรรยากาศทะมึนมากก
หวังว่าจะได้เห็นยอดภูเขาฟูจิ แต่เมื่อมาถึงก็เกือบเที่ยงแล้ว รีบกินข้าวก่อนดีกว่า เดี๋ยวคนเยอะ
สาหร่ายสลักบอกว่า ตอนนี้คุณอยู่สูงจากระดับน้ำทะเล 3.776 m (น่าจะใช่)
อาหารอร่อย ใช้ได้ กินร้อนๆ ยิ่งดี ราเมงโอเค 😊
ทานเสร็จก็ยังทะมึนอยู่ หนาวมากด้วย เลยเดินไปไหว้พระก่อนดีกว่า
แล้วก็ขึ้นไปจุดชมวิว ฟูจิยังทะมึนอยู่
เอาน่ะ ยังไงก็ได้ขึ้นมาละ เท่านี้ก็พอใจ อะ เตรียมตัวกลับ ก็ถ่ายรูปซะหน่อย
ฟูจิมีเมฆลอยบังยอด แต่เอ๊ะๆๆ เหมือนจะมีแสงอาทิตย์ส่องมา เอ้ย ลุ้นๆๆๆ เผื่อจะเห็นยอดดดด
ในที่สุด!!!!
อะโห!!! เมฆหายไปไหนหมดดดด ท้องฟ้าเปิดให้เห็นยอดฟูจิอย่างไม่น่าเชื่อ
แหม่ สมกะที่แม่มาด้วย ไม่มีใครล้างฉายาลูกพระอาทิตย์ของแม่ได้เลย คนอื่นไปที่ที่หิมะตก แม่ไป กลับไม่มีหิมะ แถมอากาศแจ่มใส พระอาทิตย์แจ่ม
แต่คราวนี้โชคดีมากก ได้เห็นยอดภูเขาฟูจิ เลยเก็บภาพมาซะเยอะเลย ภาระกิจสำเร็จจจจ
ถ่ายรูปย้อนแสงด้วยไอโฟน 6s นี่แจ่มจริง ของเขาดีจริงนะเนี่ยยย 😏
fin~
หลังจากถ่ายรูปเสร็จ ก็ซื้อของที่ระลึก
มีปิกาจูด้วย
ฟูจิคริสตัล
ระหว่างรอกลับจากภูเขาฟูจิชั้นเจอเครื่องแลกเงินด้วย เลยทดสอบซะหน่อยย
หน้าตาเครื่อง
เลือกภาษาอังกฤษ
ทำขั้นตอนเลยยย ลองแลก 100 บาท
ได้ตัง 259 เยน ขาดทุนในการแลกเงิน เพราะ 100 บาท แลกที่ไทยควรได้ 320 เยน
เพราะฉะนั้น เครื่องนี้เหมาะกับผู้ที่มาแล้วเงินเยนหมด และต้องการใช้เงินเยนเร่งด่วนน ไม่งั้นจะขาดทุนนะค้าา
รถไฟมาแล้ว เราก็ลาจากฟูจิ ส่งท้ายด้วยรูปถ่ายด้านล่าง
😊😊
ขากลับแวะทานข้าวที่โอเซกิ เลือกร้านกินตามอัธยาศัย ด้วยความอยากกินหมี่เย็น เลยจัดซะ
อร่อยมากกก แต่กินไม่หมดด ส่วนเต้าหู้เย็นเป็นของคุณแม่ (บอกกินข้าวเย็นไม่ลง)
กลับมาถึงอุเอโนะ ก็ shopping ยูนิโคล่ซะ เสื้อ 1 ตัว กางเกง 1 ตัว เพราะพรุ่งนี้ต้องสู้ศึกกับความหนาวอีกแล้ว
วันนี้ดีใจมาก ที่เห็นฟูจิแบบเต็ม Lucky สุดๆ
By : Seria
วันนี้เป็นวันแรกของการขึ้นรถชินคันเซน!!
รถไฟหัวจรวดดดด ตอนเช้าเลยกินข้าวแบบง่ายๆ ไก่ทอดกับซาบาเปาหมูสับจาก 7-11 ไม่ไปกินลอว์สันแล้ว เพราะเมื่อวานพนักงานทำหน้าเหมือนไม่อยากจะขาย (-,-)
บัตรเบ่ง -0-
หน้าตาบัตรผ่านใช้งานได้ทุกสถานี ขึ้นรถไฟได้ทุกวฝสายฟรี เนื่องจากเราจ่ายตังไปก่อนแล้ว -0- (3,000 บาท)
ผ่านด่านเข้า ชินคันเซน ก็เตรียมขึ้นรถไฟ
รถไฟมาแล้ว รถหัวจรวด
หัวขบวนชนกัน พอไปถึงสถานี (อะไรซักอย่าง) ถึงจะแยกสายกัน ไปคนละทาง -0-
นั่งชินคันเซนไปประมาณ 50 นาที ก็ถึงคารุอิซาวะแล้ว ที่นี่มีชื่อเรื่อง outlet และกินซ่า สำหรับ shopping
ถึงแล้วคารุอิซาวะ
เดินไปดูกินซ่าต่างจังหวัด
จากกินซ่าก็เดินมา outlet
เที่ยงพอดี ต้องรีบกินข้าวแล้วกลับ เนื่องจากจองตั๋วรถไฟไว้
มื้อนี้ฟินมากกกก กุ้งอร่อยสุดๆ ผักสลัดก็เยี่ยมมม ฟิน~
เสร็จเรียบร้อยก็ขึ้นรถไฟไปต่อรถที่โอมิยะ เพื่อไปเมืองคาวาโกเอะ เยี่ยมเยียนหมู่บ้านเอโดะ
ออกจากสถานีรถไฟ มีงงค้าบ เพราะน้องก็ไม่เคยมา ดูแผนที่ก็งง
อะ จับจุดได้ว่า ต้องผ่าน kawagoe nwe city hotel แต่ก็หากันไม่เจอ เราเลยเดินไปถามคนที่กำลังยืนโฆษณาอะไรซักอย่าง
เรา : ซุยมาเซ็ง
เขา : ไฮ้
เรา : Do you know kawagoe new city hotel?
เขา : ทำหน้างงไปซักพัก แล้วตอบว่า “I know the princess hotel but I don’t know kawagoe new city hotel, sorry.
เราเอ๋อไปเลย แบบว่าในสมองประมวลว่า เอ้าก็ map มันบอกงั้นนิหว่า แล้วน้องเราก็เดินมาพอดี และถามเขาว่า We want to go to little ado.
เขาทำหน้าแบบ อ้ออออ แล้วตอบ Ok พร้อมกับอธิบายทางให้ (-,-)
สรุปเดินผ่านถนน ครีมอลล์ (crea mall) ไปเรื่อยๆ ก็จะถึงหมู่บ้านเอโดะ
และแล้วก็ถึงหมู่บ้านเอโดะแล้ว เย้!
ขณะเดินๆ อยู่ กำลังจะเดินผ่าน ก็เห็นคนยืนถ่ายรูปฝั่งตรงข้ามอยู่ แล้วพ่อเราไปเดินตัดหน้ากล้อง
เรา : พ่อ หลบให้เค้าถ่ายรูปหน่อย
เขา : ไม่เป็นไรครับ เดินเลนครับ
เรา : !!! อ้าวว คนไทย -0-
ถึงกะฮา ขำกันเข้าไป พอเดินไป สวนคนไปมา ก็ได้ยินคนพูดไทยเยอะนะ เอ้อ คนไทยเยอะดีแฮะ
หอระฆัง hi-light ของเมือง แต่อยู่ระหว่างปิดปรับปรุง เลยไม่ได้ขึ้นไปตีระฆังเลย -3-
หลังจากดูความโบราณของบ้านเมืองแล้วก็ขึ้นรถบัสกลับสถานีรถไฟได้
นั่งชินคันเซนกลับอย่างรวดเร็ว กลับมาถึงอุเอโนะ ก็ 5 โมงเย็นกว่าๆ แต่บรรยากาศข้างนอก ยังกะ 2 ทุ่ม -.- หิวมาก หาร้านกินข้าวเย็นก่อนน
กินที่ห้าง atre นี่ล่ะ
มื้อนี้ไก่อร่อยยย ไส้กรอกพอกินได้ สเต๊กแฮมเบิร์กก็โอเค แต่เลี่ยนน้ำซอสที่ราดไปหน่อย
กลับถึงโรงแรม ปิดท้ายด้วยโอเด้งหัวไชเท้าและไข่ต้ม อร่อยมากกกกก
มีผลไม้ล้างปากคือส้มคิวชู อร่อยโฮก ก่อนจะได้ส้มมาคือแบบ เห็นกองส้มวางอยู่หน้ารีเซฟชั่น
แฟนน้องก็ถามว่า เค้าแจกส้มหรอ
น้องชายตอบว่า น่าจะแจกคนที่เพิ่งเข้ามาพัก
เราก็แบบ อยากกินอะ
แฟนน้องส่งสายตาไปมอง เราก็มองด้วย จนพนักงานต้อนรับบอกว่า เอาไปทานได้ (ภาษาญี่ปุ่นปนอังกฤษ) เรากับแฟนน้องเลยหยิบกันคนละ 2 ลูก และบอกว่า อาริงาโตะ ^_^
อร่อยมากกกกก 😊
แม่กับพ่อกลับมา ก็หยิบมาอีกคนละลูก
ฟิน~ ภาระกิจจบ พร้อมกับของหย่อย
เตรียมตัวเข้านอน เพราะพรุ่งนี้มีภาระกิจที่ยิ่งใหญ่กว่าา
คร่อก~
By : Seria
All About Seria 