ตอนที่ 5 การท้าทาย
วันรุ่งขึ้น นานะตื่นนอนแต่เช้าเพราะเธอนอนไม่หลับเอาเสียเลย เธอครุ่นคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืนตลอด เคนปลอบเธอจนหยุดร้องไห้และเขาก็ขอตัวกลับบ้านด้วยท่าทางที่ไม่เหมือนเคย เธอรู้สึกเสียใจที่ไม่รู้จักควบคุมอารมณ์และความรู้สึกของตัวเองให้ดีกว่านี้
“นานะ วันนี้เอาข้าวกล่องไปให้เคนด้วยนะลูก” แม่ตะโกนบอกนานะที่กำลังเดินลงมาจากชั้นบน
“หนูไม่ไปได้มั้ยคะแม่”
“ไม่ได้! เอาไปเดี๋ยวนี้เลย”
เพราะแม่ยืนกรานอย่างนั้น นานะเลยต้องเอาข้าวกล่องไปให้เคนด้วยท่าทีอิดเอื้อน เธอยืนมองและทำใจกล้าอยู่ด้านหน้าสตูดิโอถ่ายภาพ ก่อนจะค่อยๆ ผลักประตูเข้าไป ผู้คนมากมายกำลังเดินกันขวักไขว่ ทำงานกันวุ่นอยู่ นานะมองหาคนที่เธอพอจะรู้จัก และเธอก็เห็นช่างทานากะกำลังยกกล้องตรงมาทางที่เธอยืนอยู่พอดี
“คุณทานากะคะ”
“อ้าว! นานะจัง เข้ามาสิ” ช่างทานากะเรียกนานะอย่างใจดี
“เอ่อ…คือหนูแค่อยากฝากข้าวกล่องให้เคนน่ะค่ะ แล้วก็จะกลับเลย” นานะบอกพลางยื่นข้าวกล่องให้ช่างทานากะ
“อ้าวเหรอ จะรีบกลับไปไหนล่ะนานะจัง ไม่รอดูการออดิชั่นเหรอ วันนี้มีงานออดิชั่นของบริษัทจิวเวลรี่ TANAKO นะ”
“คงไม่ล่ะค่ะ ว่าจะกลับไปช่วยคุณแม่ค่ะ” นานะปฏิเสธพร้อมกับฝืนส่งยิ้มให้ช่างทานากะ และก่อนจะหันหลังเดินออกจากสตูดิโอ เสียงใครคนหนึ่งก็ดังขึ้น
“จะรีบไปไหนล่ะ มาคิมูระซัง”